Όχι Ατυχήματα στο Σπίτι

Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για παιδιά του Νηπιαγωγείου, με στόχο την Πρόληψη των Ατυχημάτων στο Σπίτι και σε άλλους εσωτερικούς χώρους.

Γιατί Πρόληψη Ατυχημάτων;

Τα Ατυχήματα είναι η πρώτη αιτία θανάτου και αναπηρίας των παιδιών στην Ελλάδα.

Τα ατυχήματα με θύματα τα παιδιά είναι πολλά, όπως τροχαία, πτώσεις, δηλητηριάσεις, εγκαύματα, πνιγμός, και άλλα.

Είναι αποδεδειγμένο όμως, ότι η σωστή και συστηματική πρόληψη μπορεί να μειώσει τον αριθμό και τη σοβαρότητα των παιδικών ατυχημάτων μέχρι και 50%.

Όταν είναι μικρά, τα παιδιά είναι ιδιαίτερα επιρρεπή στα ατυχήματα, γιατί από τη φύση τους είναι γεμάτα περιέργεια και δεν έχουν ανεπτυγμένη την αίσθηση του κινδύνου.

Τα περισσότερα ατυχήματα που αφορούν παιδιά ηλικίας 0-6 ετών, συμβαίνουν στο σπίτι ή στο σχολείο, αφού εκεί τα παιδιά περνούν και το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους. Για το λόγο αυτό, όταν διαμορφώνουμε τους χώρους στους οποίους μεγαλώνουν είναι σημαντικό, να λαμβάνουμε υπόψη την ηλικία, το χαρακτήρα και τις ιδιαιτερότητες τους.

Είναι επίσης σημαντικό, από την πιο μικρή ηλικία, να τους μάθουμε να αναγνωρίζουν τους κινδύνους και πως να τους αποφεύγουν. Ας έχουμε όμως υπόψη, ότι σε αυτές τις ηλικίες, τα παιδιά δεν έχουν ακόμα την ωριμότητα να χρησιμοποιήσουν πάντα αυτά που έχουν μάθει, ως εκ τούτου για την ασφάλειά τους πρέπει να υπάρχει σωστή επίβλεψη.

Προσοχή όμως στην υπερπροστασία, γιατί συχνά φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα.

Γιατί να εφαρμόζεται Πρόγραμμα Πρόληψης Ατυχημάτων στο Nηπιαγωγείο;

Ο καλύτερος και πιο αποτελεσματικός τρόπος να ενημερωθούν και να ευαισθητοποιηθούν τα παιδιά σε όλη την Ελλάδα, είναι μέσω του Εκπαιδευτικού Συστήματος, από το Νηπιαγωγείο μέχρι και το Λύκειο. Άλλωστε, μετά τους γονείς, οι εκπαιδευτικοί είναι αυτοί που περνούν τον περισσότερο χρόνο με τα παιδιά και ως εκ τούτου γνωρίζουν καλά τις ιδιαιτερότητες τους καθώς και τις ιδιαιτερότητες της περιοχής στην οποία μεγαλώνουν.

Για να είναι αποτελεσματικό το πρόγραμμα

Το Πρόγραμμα «Όχι ατυχήματα στο σπίτι», για να είναι αποτελεσματικό πρέπει:

  • Να γίνεται κάθε χρόνο.
     
  • Να είναι προσαρμοσμένο στα παιδιά στα οποία απευθύνεται.
     
  • Να συμπεριλαμβάνει εικόνες και αντικείμενα για να είναι ζωντανό και ενδιαφέρον, αλλά συγχρόνως να είναι εύκολα κατανοητό από τα παιδιά.
     
  • Να ενθαρρύνει τη συμμετοχή όλων των παιδιών.
     
  • Χωρίς να αναφέρει κανόνες και απαγορεύσεις, να παροτρύνει τα παιδιά, με την καθοδήγηση των νηπιαγωγών, να καταλήγουν στα σωστά συμπεράσματα.
     
  • Να μάθει στα παιδιά να εντοπίζουν τις εστίες ατυχημάτων στο χώρο που μεγαλώνουν για να αποφεύγουν τυχόν ατυχήματα, να μην τους προκαλεί όμως παράλογες φοβίες.
     
  • Να παροτρύνει τα παιδιά να προσέχουν τα μικρότερά τους και να υπενθυμίζουν στους μεγαλύτερούς τους και στους γονείς, να είναι και αυτοί προσεκτικοί. Όταν τα παιδιά αισθάνονται υπεύθυνα για άλλους, έχουν την τάση να είναι και τα ίδια πιο προσεκτικά.
     
  • Να μη γίνεται υπό πίεση χρόνου, αλλά να δίνεται η ευκαιρία στους νηπιαγωγούς και στα παιδιά, να συζητήσουν και νέα θέματα που μπορεί να προκύψουν.
     
  • Για να εμπεδώσουν τα παιδιά τα όσα συζήτησαν, να γίνει έναυσμα ενεργειών και εκδηλώσεων κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, με τη συμμετοχή του Συλλόγου Γονέων. Κατά αυτόν τον τρόπο ευαισθητοποιούνται και ενημερώνονται και οι γονείς, για την πρόληψη των Παιδικών Ατυχημάτων στο σπίτι.

Εφαρμογή Προγράμματος «Όχι ατυχήματα στο σπίτι»

Το Πρόγραμμα περιλαμβάνει:

  • Τέσσερις έγχρωμες αφίσες που απεικονίζουν τα βασικά δωμάτια μιας κατοικίας: σαλόνι, κουζίνα, μπάνιο, παιδικό υπνοδωμάτιο. Οι νηπιαγωγοί μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν, αφού τις εκτυπώσουν και τις μεγεθύνουν. Οι αφίσες αυτές εμφανίζονται και μαυρόασπρες, για όσους δεν έχουν την τεχνική υποδομή να τις τυπώσουν έγχρωμες. Σε αυτή την περίπτωση μπορούν να τις χρωματίσουν οι ίδιοι.
  • Επεξηγήσεις για τα σημεία προς συζήτηση κάθε αφίσας.
  • Περίγραμμα του «Σωτήρη» για την κατασκευή μαριονέτας από χαρτόνι. Για να γίνει η μαριονέτα εκτυπώνουμε τη σελίδα, την κολλάμε πάνω σε λεπτό χαρτόνι, ξεκόβουμε τις δύο πλευρές του Σωτήρη και αφού κολλήσουμε μία λεπτή ξύλινη σπάτουλα στο πίσω μέρος τις μίας πλευράς, ενώνουμε τις δύο πλευρές με κόλλα. Οι νηπιαγωγοί μπορούν να χρησιμοποιήσουν το «Σωτήρη», για να παροτρύνει τα παιδιά να καταλήξουν στα σωστά συμπεράσματα. Μπορούν επίσης, να βοηθήσουν τα παιδιά να φτιάξουν το κάθε ένα από ένα «Σωτήρη», για να μεταφέρουν τα μηνύματα της πρόληψης και στο σπίτι (όπως και οι αφίσες, ο Σωτήρης εμφανίζεται και μαυρόασπρος).
  • Λίστα αντικειμένων τα οποία μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι νηπιαγωγοί, για να βοηθήσουν τα παιδιά να καταλάβουν και να εμπεδώσουν την Πρόληψη των Ατυχημάτων.

Προτείνεται το πρόγραμμα να γίνεται με τον εξής τρόπο

Το Σωματείο «Αντιμετώπιση Παιδικού Τραύματος» προτείνει το Πρόγραμμα να γίνεται με τον εξής τρόπο:

α. Οι νηπιαγωγοί εξηγούν στα παιδιά τι σημαίνει ατύχημα και γιατί μπορούν να το αποφύγουν.

β. Τα παιδιά επιλέγουν ένα δωμάτιο για συζήτηση (δε χρειάζεται να συζητηθούν όλα τα δωμάτια την ίδια μέρα).

γ. Με την καθοδήγηση των νηπιαγωγών και τη βοήθεια του «Σωτήρη», τα παιδιά βρίσκουν τα επικίνδυνα σημεία σε κάθε δωμάτιο και συζητούν πως μπορούν να αποφύγουν ατυχήματα που μπορεί να προκύψουν.

δ. Για να καταλάβουν τα παιδιά καλύτερα τις αιτίες των ατυχημάτων και το πως να τα αποφύγουν, μπορούν επίσης να περιεργαστούν διάφορα αντικείμενα που αναφέρονται στη σχετική λίστα.

ε. Στο τέλος του προγράμματος, τα παιδιά θα κατασκευάσουν το καθένα το δικό του Σωτήρη, τον οποίο θα πάρουν μαζί τους στο σπίτι, για να τους θυμίζει να είναι προσεκτικά.

Αντικείμενα χρήσιμα για το πρόγραμμα

Σίδερο σιδερώματος. Οι νηπιαγωγοί μπορούν να το δώσουν στα παιδιά να το περιεργαστούν, αφού προηγουμένως το έχουν ζεστάνει ελαφρά, ώστε να φαίνεται καθαρά ποια επιφάνειά του μπορεί να προκαλέσει έγκαυμα. Τα παιδιά μπορούν επίσης, να περιεργαστούν και να συζητήσουν την επικινδυνότητα του καλωδίου και της πρίζας.

Μαχαίρι, πιρούνι, ψαλίδι, μολύβι, με στρογγυλεμένες μύτες (το μαχαίρι να μην είναι κοφτερό), είναι χρήσιμα για να μάθουν τα παιδιά πώς να μεταφέρουν αιχμηρά αντικείμενα με ασφάλεια.

Μία πρίζα τοίχου για να μπορούν τα παιδιά να την περιεργαστούν και να καταλάβουν πως στην πίσω πλευρά της, καταλήγουν τα καλώδια με το ηλεκτρικό.

Άδεια και καθαρά μπουκάλια απορρυπαντικών και αφρόλουτρου και άδειες και καθαρές συσκευασίες, χυμού και γάλακτος. Τα παιδιά καλούνται να διαλέξουν ποια από αυτά είναι πόσιμα και ποια όχι και να συζητηθεί από όλους το γιατί.

Άδειες και καθαρές συσκευασίες καλλυντικών. Τα παιδιά μαθαίνουν ότι τα καλλυντικά είναι για τους ενήλικες και εάν δεν χρησιμοποιηθούν σωστά, μπορούν να προκαλέσουν σοβαρό ερεθισμό ή δηλητηρίαση.

Ένα άδειο κουτί από παιδικές βιταμίνες, ένα άδειο και καθαρό μπουκάλι από παιδικό σιρόπι και ένα άδειο κουτί από καραμέλες. Τα παιδιά καλούνται να διαλέξουν και να συζητήσουν ποια από τα ανωτέρω δεν πρέπει ποτέ να βάζουν στο στόμα μόνα τους, αλλά μόνον εφόσον τους τα δώσουν οι γονείς τους.

Ένα σακουλάκι αράπικα φιστίκια, ένα κουτάκι μικρές καραμέλες, μικρά κομμάτια από ένα παιχνίδι (τουβλάκια, βόλοι). Δείχνουμε στα παιδιά τα ανωτέρω και συζητάμε πως μικρά αντικείμενα στο στόμα, μπορούν να προκαλέσουν πνιγμό.

Μία πλαστική κουζινούλα με μικρές κατσαρόλες. Με τη βοήθεια αυτού του παιχνιδιού, τα παιδιά μαθαίνουν πόσο εύκολο είναι να καούμε σοβαρά, εάν σκουντήξουμε κατά λάθος το χερούλι μιας κατσαρόλας που περισσεύει.

Πιστολάκι μαλλιών. Δεν είναι παιχνίδι, δεν πιάνουμε ηλεκτρικές συσκευές με βρεγμένα χέρια.

Σωληνάριο και stick κόλλας, μαρκαδόροι, μπογιές, πλαστελίνες. Τα παιδιά συζητούν πώς να τα χρησιμοποιούν σωστά, να μην τα βάζουν στο στόμα και μακριά από τα μάτια.

Πλαστικό χαλάκι, για να μη γλιστρήσουμε στη μπανιέρα.

Σημεία προς συζήτηση κάθε αφίσας

Κουζίνα

• Αποφεύγω να πλησιάζω την κουζίνα όταν χρησιμοποιείται. Ο αναμμένος φούρνος και τα μάτια μπορούν να μου προκαλέσουν έγκαυμα. Δεν παίζω ποτέ με τους διακόπτες.
• Δεν τραβάω ποτέ μία κατσαρόλα ή ένα τηγάνι από το χερούλι για να δω τι έχουν μέσα. Μπορεί να έχουν καυτό λάδι, νερό ή φαγητό που θα χυθεί πάνω μου και θα με κάψει.
• Δεν σκύβω πάνω από κατσαρόλα που βγάζει ατμό γιατί ο ατμός καίει.
• Υπενθυμίζω στη μαμά, ότι είναι καλύτερο να χρησιμοποιεί τα πίσω μάτια της κουζίνας για μαγείρεμα και να στρίβει πάντα το χερούλι της κατσαρόλας ή του τηγανιού προς τα μέσα, για να μην το σκουντήξουμε κατά λάθος και καούμε.
• Δεν παίρνω μόνος μου από το ψυγείο ή τα ντουλάπια, κάτι να πιω ή να φάω. Το ζητάω πάντα από κάποιο μεγάλο, γιατί μπορεί να πάρω κατά λάθος, κάτι ακατάλληλο που θα με πειράξει (φάρμακο, φυτοφάρμακο, εντομοκτόνο, ληγμένη τροφή, οινοπνευματώδες….. ).
• Δεν παίζω ποτέ με το πλυντήριο ρούχων ή το πλυντήριο πιάτων. Δεν είναι παιχνίδια.
• Δεν στέκομαι μπροστά στο φούρνο μικροκυμάτων όταν δουλεύει και δεν παίζω με αυτόν, γιατί μπορεί να προκαλέσω ατύχημα.
• Οι μικροσυσκευές (mixer – τοστιέρα, γκαζάκι….) είναι εργαλεία που βοηθούν στο μαγείρεμα. Δεν είναι παιχνίδια και δεν πρέπει ποτέ να προσπαθήσω να τις χρησιμοποιήσω μόνος μου.
• Δεν πιάνω και δεν παίζω ποτέ με αναπτήρες και σπίρτα, γιατί μπορεί να προκαλέσω σοβαρό ατύχημα και να πάθω έγκαυμα.
• Δεν παίζω με τα μαχαιροπήρουνα γιατί είναι αιχμηρά και μπορούν να τραυματίσουν εμένα ή κάποιον πλάι μου. Για τον ίδιο λόγο, δεν τρέχω ποτέ με αυτά στο χέρι. Μαθαίνω πώς να τα μεταφέρω με ασφάλεια, κρατώντας τα μακριά από το σώμα μου με τη μύτη προς τα κάτω και περπατώντας σιγά και προσεκτικά. Εξίσου προσεκτικά, μεταφέρω ένα αιχμηρό εργαλείο, ένα γυάλινο ποτήρι ή ένα εύθραυστο πιάτο.
• Δεν χρησιμοποιώ αιχμηρό μαχαίρι για να κόψω κάτι. Ζητάω πάντα τη βοήθεια ενός μεγάλου.
• Δεν βάζω ποτέ τα δάκτυλά μου ή κάποιο αιχμηρό αντικείμενο μέσα σε πρίζα. Η πρίζα έχει ηλεκτρικό ρεύμα το οποίο θα μου προκαλέσει ηλεκτροπληξία και θα με κάψει. Για τον ίδιο λόγο δεν παίζω και με τα ηλεκτρικά καλώδια των συσκευών.
• Το σίδερο που χρησιμοποιούμε για να σιδερώσουμε ρούχα, όχι μόνο έχει ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά έχει και μία πλάκα σιδερένια που καίει πολύ όταν είναι αναμμένο. Για το λόγο αυτό, δεν το αγγίζω ποτέ ακόμα και αν δεν είναι στην πρίζα. Προσέχω επίσης, να μην μπλεχτώ στο καλώδιό του και το ρίξω πάνω μου κατά λάθος.
• Η πλαστική σακούλα είναι μόνο για να μεταφέρουμε πράγματα ή να πετάμε τα σκουπίδια. Δεν παίζω ποτέ με αυτήν και δεν τη βάζω ούτε για αστείο στο κεφάλι μου, γιατί θα κολλήσει στη μύτη και στο στόμα μου και δεν θα μπορώ να αναπνεύσω.
• Τα υγρά που χρησιμοποιούμε για να καθαρίσουμε το σπίτι, είναι πολύ δυνατά και πρέπει να τα αποφεύγω. Εάν τα ακουμπήσω, πρέπει να πλύνω πολύ καλά τα χέρια μου και δεν πρέπει ποτέ να τα βάλω στο στόμα μου ή κοντά στα μάτια μου.
• Ο πυροσβεστήρας υπάρχει στην κουζίνα μόνο για ώρα ανάγκης. Δεν είναι παιχνίδι και δεν τον αγγίζω ποτέ.
• Προσέχω το ζεστό νερό στη βρύση, μπορεί να είναι πολύ ζεστό και να με κάψει. Ανοίγω πρώτα τη βρύση με το κρύο νερό.
• Δεν σκαρφαλώνω ποτέ σε καρέκλα, σκαμνί ή σκάλα για να φτάσω κάτι, γιατί μπορεί να πέσω και να χτυπήσω σοβαρά. Ζητάω πάντα τη βοήθεια κάποιου μεγάλου.
• Δεν βάζω ποτέ τα χέρια μου μέσα στο σκουπιδοτενεκέ, γιατί μπορεί να έχει πετάξει κάποιος κάτι αιχμηρό και να με κόψει.
• Δεν τρέχω ποτέ μέσα στην κουζίνα, γιατί υπάρχουν αντικείμενα που είναι αιχμηρά, εύθραυστα ή με καυτό περιεχόμενο, καθώς και συσκευές με ηλεκτρικά καλώδια και πρίζες και μπορεί να προκαλέσω κάποιο ατύχημα. Για τον ίδιο λόγο, δεν αφήνω ποτέ τα παιχνίδια μου στο πάτωμα της κουζίνας και προσέχω πάντα να μη γλιστρήσω σε νερό ή άλλα υγρά, που μπορεί να έχουν πέσει στο πάτωμα.
• Δεν κλείνω ποτέ πόρτες, ντουλάπες ή συρτάρια βιαστικά για να μην μαγκώσω τα δάκτυλά μου ή τα δάκτυλα κάποιου άλλου.
• Προσέχω πολύ μία πόρτα με τζάμι. Μπορεί να σπάσει και να με κόψει άσχημα εάν την κλείσω απότομα ή εάν πέσω απάνω της.
• Τρώω και πίνω πάντα σωστά καθισμένος, χωρίς να βιάζομαι, για να μην πνιγώ. Δεν παίζω ποτέ όταν τρώω και δεν τρώω ποτέ ξαπλωμένος.

Μπάνιο

• Δε χοροπηδάω ποτέ μέσα στη μπανιέρα ή στη ντουσιέρα, γιατί είναι εύκολο να γλιστρήσω και να χτυπήσω σοβαρά. Ζητάω από τη μαμά, να βάλει πλαστικό χαλάκι για να μη μπορώ να γλιστρήσω εύκολα.
• Δεν βάζω ποτέ σαπούνι, σαμπουάν ή αφρόλουτρο στο στόμα μου, γιατί δεν είναι φτιαγμένα για να τρώγονται και μπορεί να μου προκαλέσουν δηλητηρίαση.
• Δεν παίζω ποτέ με τα φάρμακα και τα καλλυντικά που βρίσκω στο μπάνιο ή αλλού στο σπίτι. Δεν τα βάζω ποτέ στο στόμα μου, γιατί μπορούν να μου κάνουν πολύ κακό. Παίρνω μόνο τα φάρμακα που μου δίνουν οι γονείς μου, γιατί αυτοί ξέρουν, ποιο χρειάζομαι, σε ποια ποσότητα και για ποιο λόγο.
• Δεν παίζω ποτέ με το ψαλιδάκι, τα ξυράφια και το γυάλινο θερμόμετρο, γιατί δεν είναι παιχνίδια και μπορεί να κοπώ άσκημα. Ζητάω από κάποιο μεγάλο να μου κόψει τα νύχια.
• Δεν βάζω ποτέ ξυλάκια με βαμβάκι ή οτιδήποτε άλλο στη μύτη μου ή στα αυτιά μου, γιατί μπορεί να τραυματιστώ. Ζητάω από κάποιο μεγάλο να μου καθαρίσει προσεκτικά τα αυτιά και στέκομαι ακίνητος όταν το κάνει.
• Τα υγρά που χρησιμοποιούμε για να καθαρίσουμε το μπάνιο, είναι πολύ δυνατά και πρέπει να τα αποφεύγω. Εάν τα ακουμπήσω, πρέπει να πλύνω πολύ καλά τα χέρια μου και δεν πρέπει ποτέ να τα βάλω στο στόμα μου ή κοντά στα μάτια μου.
• Προσέχω το ζεστό νερό στη βρύση, μπορεί να είναι πολύ ζεστό και να με κάψει. Ανοίγω πρώτα τη βρύση με το κρύο νερό.
• Δεν ρίχνω πράγματα μέσα στη λεκάνη της τουαλέτας και αν πέσει κάτι μέσα κατά λάθος, δεν προσπαθώ να το βγάλω μόνος μου, ζητάω βοήθεια.
• Δεν βάζω ποτέ τα χέρια μου μέσα στο σκουπιδοτενεκέ, γιατί μπορεί να έχει πετάξει κάποιος κάτι αιχμηρό και να με κόψει.
• Δεν πιάνω ποτέ διακόπτη ή ηλεκτρική συσκευή (πιστολάκι μαλλιών) όταν είναι στην πρίζα με βρεγμένα χέρια, επειδή έχουν ηλεκτρικό ρεύμα και μπορεί να πάθω ηλεκτροπληξία.
• Στεγνώνω πολύ καλά τα πόδια μου, όταν βγαίνω από τη μπανιέρα ή τη ντουσιέρα, και προσέχω πολύ εάν υπάρχουν νερά ή σαπούνια στο πάτωμα, για να μην γλιστρήσω και χτυπήσω άσκημα.
• Δεν κλείνω ποτέ πόρτες, ντουλάπες ή συρτάρια βιαστικά για να μην μαγκώσω τα δάκτυλά μου ή τα δάκτυλα κάποιου άλλου.
• Δεν κλειδώνω ποτέ την πόρτα, γιατί μπορεί να κολλήσει η κλειδαριά και να μη μπορώ να βγω.

Σαλόνι

• Δε χοροπηδάω και δεν παλεύω πάνω στον καναπέ, γιατί μπορεί να πέσω και να χτυπήσω πάνω σε άλλο έπιπλο.
• Προσέχω πολύ εάν υπάρχει τραπέζι με τζάμι. Δεν κάθομαι ποτέ επάνω εάν είναι χαμηλό και δεν ακουμπάω πράγματα με δύναμη, γιατί μπορεί να σπάσει και να κοπώ άσχημα.
• Προσέχω να μη σκουντήξω κατά λάθος ένα φλιτζάνι που βρίσκεται πάνω στο τραπέζι και έχει καυτό περιεχόμενο, γιατί μπορεί να με κάψει.
• Δεν πλησιάζω ποτέ τασάκια με αναμμένα τσιγάρα καθώς και σπίρτα ή αναπτήρες. Δεν είναι παιχνίδια και μπορεί να μου προκαλέσουν σοβαρό έγκαυμα.
• Ο καπνός που βρίσκεται μέσα σε ένα τσιγάρο, θα με δηλητηριάσει εάν τον βάλω στο στόμα. Για αυτό δεν βάζω ποτέ, ούτε για αστείο, τσιγάρο ή γόπα στο στόμα μου.
• Δεν πίνω τα ποτά που πίνουν οι μεγάλοι, γιατί είναι πολύ δυνατά και θα με πειράξουν.
• Τις καραμέλες και τους ξηρούς καρπούς τους τρώω καθισμένος, χωρίς να βιάζομαι και χωρίς να παίζω με άλλους, γιατί εάν κάνω μία απότομη κίνηση μπορεί να πνιγώ.
• Όταν παίζω με παιχνίδια που έχουν μικρά κομμάτια, δεν τα βάζω ποτέ κατά λάθος στο στόμα μου, γιατί μπορεί να πνιγώ.
• Δεν τρέχω μέσα στο σαλόνι, γιατί μπορεί να γλιστρήσω ή να πιαστεί το πόδι μου στο χαλί και να χτυπήσω πάνω σε κάποια αιχμηρή γωνία.
• Δεν τρέχω γύρω από την τηλεόραση και δεν παίζω με τις άλλες ηλεκτρικές συσκευές που μπορεί να υπάρχουν στο σαλόνι (CD, DVD, Video, ηλεκτρική σκούπα, ανεμιστήρας, φωτιστικό δαπέδου), γιατί μπορεί να προκαλέσω κάποιο ατύχημα.
• Δεν πλησιάζω το τζάκι εάν είναι αναμμένο και αποφεύγω να ακουμπήσω την προστατευτική σήτα γιατί συχνά είναι μεταλλική και θερμαίνεται πολύ. Δεν πετάω τίποτα μέσα σε αναμμένο τζάκι και δε παίζω ποτέ με τα εξαρτήματα του τζακιού.
• Δεν πλησιάζω μία αναμμένη σόμπα ή ένα αερόθερμο, για να μην καώ.
• Δεν πλησιάζω και δεν παίζω με αναμμένα κεριά, για να μην καώ.
• Δεν βάζω ποτέ τα δάκτυλά μου ή κάποιο αιχμηρό αντικείμενο μέσα σε πρίζα. Η πρίζα έχει ηλεκτρικό ρεύμα το οποίο θα μου προκαλέσει ηλεκτροπληξία και θα με κάψει. Για τον ίδιο λόγο δεν παίζω με διακόπτες η ηλεκτρικά καλώδια.
• Δεν βάζω ποτέ τα δάκτυλά μου κοντά σε έναν ανεμιστήρα που δουλεύει.
• Δεν παίζω ποτέ κοντά σε μπαλκονόπορτα κλειστή ή τζαμένια πόρτα, γιατί μπορεί άθελά μου να πέσω πάνω της και να κοπώ σοβαρά με τα τζάμια.
• Δε σκύβω ποτέ πάνω από τα κάγκελα του μπαλκονιού, γιατί μπορεί εύκολα να χάσω την ισορροπία μου και να πέσω.
• Δεν περνάω ποτέ το κεφάλι ή τα χέρια μου μέσα από τα κάγκελα του μπαλκονιού, γιατί υπάρχει περίπτωση να τραυματιστώ προσπαθώντας να ξεφύγω.
• Δεν πετάω ποτέ πράγματα από το μπαλκόνι, όσο μικρά και αν είναι, γιατί μπορεί να προκαλέσω ατύχημα.
• Δεν αφήνω ποτέ παιχνίδια και αντικείμενα στα σκαλοπάτια, γιατί μπορεί να σκοντάψει κανείς και να τραυματιστεί σοβαρά.
• Όταν ανεβαίνω ή κατεβαίνω τη σκάλα, δεν τρέχω, περπατώ προσεκτικά και κρατιέμαι από την κουπαστή, εφόσον υπάρχει.
• Σέβομαι τα ζώα. Δεν τα ενοχλώ, κυρίως όταν κοιμούνται, όταν τρώνε, όταν προσέχουν τα μικρά τους, όταν είναι άρρωστα ή αισθάνονται ότι προστατεύουν το αφεντικό τους και το σπίτι τους. Προσέχω ιδιαίτερα, όταν δεν με γνωρίζουν και δεν έχουν μάθει να με εμπιστεύονται.

Κρεβατοκάμαρα

• Εάν τα κρεβάτια είναι κουκέτες (το ένα πάνω από το άλλο), προσέχω πολύ και δεν βιάζομαι όταν ανεβαίνω και κατεβαίνω από το επάνω κρεβάτι. Όταν βρίσκομαι στο επάνω, δεν παίζω με άλλους και δε σκύβω, γιατί μπορεί εύκολα να πέσω.
• Δε βάζω ποτέ τα δάκτυλά μου ή κάποιο αιχμηρό αντικείμενο μέσα σε πρίζα. Η πρίζα έχει ηλεκτρικό ρεύμα το οποίο θα μου προκαλέσει ηλεκτροπληξία και θα με κάψει. Για τον ίδιο λόγο δεν παίζω με διακόπτες, ηλεκτρικά καλώδια, τη λάμπα του γραφείου και το πορτατίφ.
• Χρησιμοποιώ φωτάκι νυκτός, ώστε εάν σηκωθώ τη νύκτα να μη σκοντάψω σε κάποιο έπιπλο ή αντικείμενο και κτυπήσω.
• Δεν τρέχω μέσα στο υπνοδωμάτιο, γιατί μπορεί να σκοντάψω στο χαλί ή να γλιστρήσω και να κτυπήσω σε κάποια αιχμηρή γωνία.
• Όταν σταματήσω να παίζω, δεν αφήνω τα παιχνίδια μου στο πάτωμα. Τα μαζεύω για να μη σκοντάψει κάποιος πάνω τους.
• Όταν παίζω με παιχνίδια που έχουν μικρά κομμάτια, δεν τα βάζω ποτέ κατά λάθος στο στόμα μου, γιατί μπορεί να πνιγώ.
• Δεν αφήνω ποτέ παιχνίδια και αντικείμενα στα σκαλοπάτια, γιατί μπορεί να σκοντάψει κανείς και να τραυματιστεί σοβαρά.
• Όταν ανεβαίνω ή κατεβαίνω τη σκάλα, δεν τρέχω, περπατώ προσεκτικά και κρατιέμαι από την κουπαστή, εφόσον υπάρχει.
• Δεν παίζω με αιχμηρά αντικείμενα, όπως ψαλίδι και μολύβια, γιατί μπορούν να τραυματίσουν εμένα ή κάποιον πλάι μου. Για τον ίδιο λόγο, δεν τρέχω ποτέ με αυτά στο χέρι. Μαθαίνω πώς να τα μεταφέρω με ασφάλεια, κρατώντας τα μακριά από το σώμα μου με τη μύτη προς τα κάτω και περπατώντας σιγά και προσεκτικά.
• Δεν βάζω ποτέ στο στόμα μου μολύβια, μαρκαδόρους, πλαστελίνες ή κόλλα, γιατί μπορεί να δηλητηριαστώ. Όταν χρησιμοποιώ κόλλα, δεν την πλησιάζω ποτέ στα μάτια μου.
• Δε σκύβω ποτέ από το παράθυρο, γιατί μπορεί εύκολα να χάσω την ισορροπία μου και να πέσω και δεν πετάω ποτέ πράγματα, όσο μικρά και αν είναι, γιατί μπορεί να προκαλέσω ατύχημα.
• Όταν παίζω, δε χώνομαι σε χώρους που δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ εύκολα να βγω, όπως ντουλάπι που κλειδώνει και μπαούλο με μεντεσέ.
• Δεν τρώω ποτέ ξαπλωμένος.

Αρχεία

Λήψη του παραπάνω σε pdf

Πληροφορίες για την εφαρμογη του προγράμματος

Ασφάλεια στο σπίτι: Κουζίνα
Έγχρωμη αφίσα: Μεγαλο μέγεθος | Μικρό μεγεθος
Ασπρόμαυρη αφίσα: Μεγαλο μέγεθος | Μικρό μεγεθος
Κείμενο επεξηγήσεων: PDF | Word

Ασφάλεια στο σπίτι: Μπάνιο
Έγχρωμη αφίσα: Μεγαλο μέγεθος | Μικρό μεγεθος
Ασπρόμαυρη αφίσα: Μεγαλο μέγεθος | Μικρό μεγεθος
Κείμενο επεξηγήσεων: PDF | Word

Ασφάλεια στο σπίτι: Σαλόνι
Έγχρωμη αφίσα: Μεγαλο μέγεθος | Μικρό μεγεθος
Ασπρόμαυρη αφίσα: Μεγαλο μέγεθος | Μικρό μεγεθος
Κείμενο επεξηγήσεων: PDF | Word

Ασφάλεια στο σπίτι: Κρεβατοκάμαρα
Έγχρωμη αφίσα: Μεγαλο μέγεθος | Μικρό μεγεθος
Ασπρόμαυρη αφίσα: Μεγαλο μέγεθος | Μικρό μεγεθος
Κείμενο επεξηγήσεων: PDF | Word

Ασφάλεια στο σπίτι: Περίγραμμα του Σωτήρη
Έγχρωμη αφίσα: Μεγαλο μέγεθος | Μικρό μεγεθος
Ασπρόμαυρη αφίσα: Μεγαλο μέγεθος | Μικρό μεγεθος

Πρόληψη Παιδικών Ατυχημάτων

Γιατί Πρόληψη Παιδικών Ατυχημάτων;

Τα Ατυχήματα είναι η πρώτη αιτία θανάτου και αναπηρίας των παιδιών στη χώρα μας.

Τα ατυχήματα που απειλούν τα παιδιά είναι πολλά: τροχαία, πτώσεις, δηλητηριάσεις, εγκαύματα, πνιγμός, κλπ. μπορούν δε να συμβούν οποιαδήποτε στιγμή και οπουδήποτε, όπως στο σπίτι, στο σχολείο, στο δρόμο, στην παιδική χαρά, στις διακοπές…. Όταν ένα παιδί τραυματίζεται σωματικά, τραυματίζεται και ψυχικά τόσο το ίδιο όσο και όλη η οικογένεια του.

Σε αντίθεση με τις περισσότερες ασθένειες, ατυχήματα συμβαίνουν σε όλους, σε ανύποπτο χρόνο. Είναι αποδεδειγμένο όμως, ότι η σωστή και συστηματική πρόληψη μπορεί να μειώσει τον αριθμό και τη σοβαρότητα των παιδικών ατυχημάτων μέχρι και 50%.

Τα παιδιά σε μικρή ηλικία είναι από τη φύση τους γεμάτα περιέργεια και δεν έχουν ανεπτυγμένη την αίσθηση του κινδύνου, για αυτό και είναι ιδιαίτερα επιρρεπή στα ατυχήματα. Μεγαλώνοντας, αναπτύσσουν μεν την αίσθηση του κινδύνου, επηρεάζονται όμως από άλλους παράγοντες όπως, η ανάγκη επίδειξης, η εφηβική αντίδραση στις συμβουλές των ενηλίκων και στους νόμους, η έλξη προς την περιπέτεια και η επιθυμία να είναι αποδεκτοί από τους άλλους, με αποτέλεσμα να είναι εξίσου επιρρεπή στα ατυχήματα.

Ένα μη σοβαρό ατύχημα μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα να κάνει το παιδί περισσότερο προσεκτικό. Δυστυχώς όμως, πολλά από τα ατυχήματα είναι σοβαρά και καταλήγουν σε μόνιμες αναπηρίες ακόμα και σε θάνατο. Για το λόγο αυτό είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε στα παιδιά μας από μικρή ηλικία να αναγνωρίζουν τους κινδύνους και να προστατεύονται από αυτούς.

Το κράτος και οι ενήλικες ευθύνονται για τη δημιουργία σωστής υποδομής, ώστε το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν τα παιδιά να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο ασφαλές. Παρά ταύτα, όλα τα παιδιά παθαίνουν ατυχήματα. Ο συνδυασμός τόπου κατοικίας, κοινωνικής τάξης, γένους, ηλικίας, ωριμότητας και χαρακτήρα, δημιουργεί τις προϋποθέσεις που προκαλούν τα ατυχήματα. Έχει παρατηρηθεί ότι, τα αγόρια παθαίνουν συχνότερα ατυχήματα από τα κορίτσια, προκαλούνται περισσότερα παιδικά ατυχήματα στις υποβαθμισμένες περιοχές, και ορισμένα παιδιά είναι περισσότερο ριψοκίνδυνα από άλλα.

Να αποφεύγουμε όμως την υπερπροστασία, γιατί συχνά φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα.

Γιατί να συμπεριληφθεί η Πρόληψη Ατυχημάτων στη σχολική ύλη;

Ο καλύτερος και πιο αποτελεσματικός τρόπος να ενημερωθούν και να ευαισθητοποιηθούν τα παιδιά σε όλη την Ελλάδα, είναι μέσω του Εκπαιδευτικού Συστήματος. Μετά τους γονείς, οι εκπαιδευτικοί είναι αυτοί που περνούν τον περισσότερο χρόνο με τα παιδιά και ως εκ τούτου τα γνωρίζουν καλά καθώς επίσης και τις ιδιαιτερότητες της περιοχής στην οποία μεγαλώνουν. Στην εφηβική ηλικία, συχνά τα παιδιά δέχονται πιο εύκολα συμβουλές από τους καθηγητές τους όταν βρίσκονται με τους συμμαθητές τους, παρά από τους γονείς τους σε προσωπική συζήτηση.

Τα θέματα της Πρόληψης των Ατυχημάτων είναι κατά βάση γνωστά σε όλους, ακόμα και στα μικρά παιδιά. Το πρόβλημα όμως είναι η νοοτροπία όλων, μικρών και μεγάλων, απέναντι στα ατυχήματα. Είναι σημαντικό να μάθουμε όλοι να είμαστε περισσότερο νομοταγείς (οι νόμοι υπάρχουν για να μας προστατεύουν και από τον ίδιο τον εαυτό μας), να σεβόμαστε τους άλλους, να είμαστε λιγότερο βιαστικοί και πιο υπεύθυνοι και να χρησιμοποιούμε τη λογική μας.

Είναι γνωστό ότι τα παιδιά μαθαίνουν μιμούμενα τους μεγάλους για αυτό, ακόμα και στο θέμα της Πρόληψης Ατυχημάτων πρέπει να δίνουμε πάντα το καλό παράδειγμα (π.χ. να φοράμε πρώτοι εμείς ζώνη ασφαλείας στο αυτοκίνητο, πριν το απαιτήσουμε από τα παιδιά μας).

Η Πρόληψη Ατυχημάτων στα σχολεία δεν πρέπει να είναι «μάθημα»

  • Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, τα θέματα της Πρόληψης των Ατυχημάτων είναι κατά βάση γνωστά, ακόμα και στα παιδιά του Νηπιαγωγείου. Άρα δεν τους μαθαίνουμε κάτι καινούργιο, όπως στα σχολικά μαθήματα.
     
  • Τα παιδιά συχνά δεν αντιδρούν θετικά σε κανόνες και απαγορεύσεις. Τα «πρέπει» και τα «μη» έχουν συνήθως αρνητικό ή αντίθετο αποτέλεσμα.
     
  • Τα περισσότερα παιδιά αν όχι όλα, έχουν κάποια εμπειρία από ατύχημα. Είναι σημαντικό να τους δοθεί η ευκαιρία να μοιραστούν αυτή την εμπειρία με άλλα παιδιά, έτσι ώστε να καταλήξουν μόνα τους σε κάποιο συμπέρασμα. Είναι επίσης γνωστό ότι τα παιδιά δέχονται υποδείξεις και επηρεάζονται πολύ πιο εύκολα από τους συνομηλίκους τους, παρά από τους ενήλικες.
     
  • Για να είναι αποτελεσματική η Παρουσίαση στο Σχολείο
     

Κατά συνέπεια η Παρουσίαση της Πρόληψης Παιδικών Ατυχημάτων στο Σχολείο για να είναι αποτελεσματική, πρέπει:

  • Να γίνεται κάθε χρόνο, για να είναι συνεχής και συστηματική.
     
  • Να είναι προσαρμοσμένη στην ηλικία των παιδιών στα οποία απευθύνεται, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες των παιδιών και της περιοχής που κατοικούν.
     
  • Να μην είναι απλώς θεωρητική αλλά να συμπεριλαμβάνει εικόνες και παραδείγματα. Όσο πιο άμεσα είναι τα παραδείγματα, όπως προσωπικές εμπειρίες του εκπαιδευτικού και των παιδιών, τόσο πιο αποτελεσματικά είναι. Το ίδιο συμβαίνει και με τις εικόνες που μπορεί να είναι απλές φωτογραφίες παρμένες από τα ίδια τα παιδιά, με πρωταγωνιστές τους εαυτούς τους.
     
  • Να ενθαρρύνει την συμμετοχή όλων των παιδιών. Πολύ συχνά τα παιδιά που δεν είναι ομιλητικά, έχουν σημαντικά πράγματα να πουν.
     
  • Με την καθοδήγηση του υπεύθυνου εκπαιδευτικού να βοηθηθούν τα παιδιά να καταλήξουν σε δικά τους συμπεράσματα.
     
  • Να είναι ο εκπαιδευτικός πάντα έτοιμος να απαντήσει ειλικρινά και ρεαλιστικά σε όλες τις ερωτήσεις των παιδιών. Εφόσον δεν υπάρχει έτοιμη απάντηση, ο εκπαιδευτικός μπορεί να προτείνει στην τάξη να συζητηθεί το θέμα ώστε να βρεθεί η πιο ρεαλιστική λύση.
     
  • Κατά την διάρκεια της παρουσίασης να τονίζεται ότι σκοπός της Πρόληψης Ατυχημάτων δεν είναι να μας κάνει να φοβόμαστε και να αποφεύγουμε τα πάντα για να μην τραυματιστούμε. Αντίθετα, πρέπει να χαιρόμαστε τη ζωή και να χρησιμοποιούμε τη λογική μας για να αποφεύγουμε τα ατυχήματα. Στα μεγαλύτερα παιδιά όμως, για να είμαστε αποτελεσματικοί, πρέπει να περνάμε το μήνυμα ότι ένα ατύχημα μπορεί να τους καταστρέψει τη ζωή.
     
  • Είναι σημαντικό να πεισθούν τα παιδιά ότι δεν είναι ντροπή να αρνηθούν να κάνουν κάτι που θεωρούν επικίνδυνο. Πολλά ατυχήματα συμβαίνουν όταν τα παιδιά αισθάνονται υποχρεωμένα να ακολουθήσουν τους άλλους.
     
  • Είναι καλή ιδέα η παρουσίαση να καταλήγει παροτρύνοντας τα παιδιά να προσέχουν τα μικρότερα και να υπενθυμίζουν στους γονείς τους να είναι και αυτοί προσεκτικοί. Όταν καθιστάς τα παιδιά υπεύθυνα για τρίτους, έχουν την τάση να είναι και αυτά πιο προσεκτικά.
     
  • Να μη γίνεται υπό πίεση χρόνου, αλλά να δίνεται η ευκαιρία στον εκπαιδευτικό και στα παιδιά, να αναπτύξουν τα επί μέρους θέματα χωριστά. Με έναυσμα ένα ατύχημα που συνέβη σε μαθητή του σχολείου, μπορεί να γίνει πολύ σοβαρή συζήτηση. Συζητήσεις όπως η Πρόληψη Ατυχημάτων από πυροτεχνήματα, για να είναι αποτελεσματικές, πρέπει να γίνονται πριν από την περίοδο που συνήθως συμβαίνουν αυτά τα ατυχήματα.
     
  • Να είναι το έναυσμα μίας σειράς ενεργειών και εκδηλώσεων οργανωμένων από τα ίδια τα παιδιά, με την υποστήριξη του Σχολείου και του Συλλόγου Γονέων, κατά την διάρκεια της σχολικής χρονιάς, με στόχο να βοηθήσουν τα παιδιά να εμπεδώσουν όσα συζήτησαν.

Υλικό για Παρουσιάσεις Πρόληψης Παιδικών Ατυχημάτων

Το υλικό που ακολουθεί απευθύνεται σε παιδιά της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και είναι σε μορφή διαφανειών για τους παρακάτω λόγους:

  • Τα περισσότερα σχολεία στην Ελλάδα διαθέτουν προβολέα για διαφάνειες και οθόνη, υλικό που διευκολύνει την ενημέρωση μίας ολόκληρης τάξης.
     
  • Είναι εύκολο να κατασκευαστούν επιπλέον διαφάνειες, είτε με φωτογραφίες που έχουν βγάλει τα παιδιά και ο εκπαιδευτικός, είτε με σχέδια και σημειώσεις που έχουν αποτυπωθεί με ειδικούς μαρκαδόρους απευθείας πάνω στις διαφάνειες.
     
  • Μπορεί να αλλάξει η σειρά των διαφανειών και να δημιουργηθούν νέες κατηγορίες ατυχημάτων, όπως «ατυχήματα που συμβαίνουν στο σχολείο», «ατυχήματα που συμβαίνουν στις διακοπές».
     
  • Κάθε διαφάνεια μπορεί να συζητηθεί στην τάξη όσο χρόνο χρειάζεται για να καταλήξουν τα παιδιά σε δικά τους συμπεράσματα.
     
  • Δεν χρειάζεται να γίνει παρουσίαση όλων των κατηγοριών των Ατυχημάτων συγχρόνως, όπως αναφέραμε και προηγουμένως.
     
  • Είναι στην κρίση του κάθε εκπαιδευτικού ποια από τα θέματα που αναφέρονται θέλει να αναπτύξει με τους μαθητές του, θεωρώντας ότι τα παιδιά έχουν την απαιτούμενη ωριμότητα για να τα καταλάβουν. Επίσης μπορεί να προσθέσει θέματα που δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτό το υλικό και που ο ίδιος θεωρεί σημαντικά.

Aρχεία

Σύνοψη

Με την περιήγηση σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τους όρους χρήσης
Δ
Ω
Ρ
Ε
Α